مناجات ماه رمضانی و روضۀ حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
دورهم جمعـند هرشب دلبر و دلدارها خوش به احوال پـریشان همه بیدارها توبه کردم هی شکستم توبه‌ها را پشت هم خسته‌ام من از خودم از این‌همه تکرارها درد دین دیگر ندارم دل به غفلت داده‌ام وای اگر اسمم رود در زمرۀ بی‌عارها ربی اَفـنَـیتُ شَـبابی دست خالی آمدم ورشکسته بنده‌ام سرخورده از بازارها عـاقـبت این بـنـده آلـوده لایق می‌شود بی‌نتـیجه که نمی‌مـاند هـمه اصرارها نا امید از رحمتت هرگز نبودم، نیستم بدتر از من را تو بخشیدی خدایا بارها خسته و زخمی به درگاه تو برگشتم کنون دیدم از شیطان و نفسم لطمه و آزارها روضۀ اربـاب آزادم کند از دام نفـس دستگـیری می‌کـند اربـاب از بدکارها بعد مغـرب بود آب آزاد شد در کربلا آب خوش پائین نرفت ازین گلو افطارها |